piątek, 28 października 2011

"Rok w Poziomce" Katarzyna Michalak

"Podsumowanie: wprawdzie jestem obecnie w karnym obozie tudzież w szkole przetrwania, ale i tak szczęśliwa. Przy życiu trzyma mnie wizja domku, który już niedługo będzie wyremontowany. I to, że do lasu mam dziesięć metrów - właściwie mieszkam w lesie. Z dwoma psami obronnymi, z których jeden boi się samochodów, a drugi kapcia, gdy nasika w przedpokoju."

Główną bohaterką jest Ewa, którą poznajemy w jej trzydzieste drugie urodziny. Jest to prosta kobieta z marzeniami, która nie miała łatwo w życiu. Największym jej marzeniem jest znalezienie swojego miejsca w białym domku bez łap. Znajduje go, ale jest jeden problem. Nie ma tylu pieniędzy. Na szczęście nie poddaje się. Najpierw próbuje odzyskać swoje pieniądze od ojczyma, gdy to się nie udaje to szuka znajomych, którzy mogliby jej te pieniądze pożyczyć. I znajduje takiego. Nazywa się Andrzej, kiedyś razem studiowali, jest biznesmenem i Ewa się w nim podkochuje. Daje jej te pieniądze, ale pod jednym warunkiem. Nowym projektem Andrzeja jest otwarcie wydawnictwa, a jej zadaniem jest znaleźć w ciągu trzech miesięcy bestseller. Ewa ogłasza konkurs na forach literackich i wśród wielu beznadziejnych zgłoszeń znajduje perełkę. Później okazuje się, że autorka książki, którą ma zamiar wypromować, jest chora na białaczkę. Ewa nie tylko chce spełnić jej marzenie o wydaniu książki, ale także chce znaleźć dla niej dawce szpiku. I tak to się wszystko rozpoczyna.


Książka bardzo mi się podobała. Po raz kolejny nieźle się uśmiałam. Może za jakich czas ponownie sięgnę po którąś z książek pani Michalak. Znowu najbardziej podobały mi się kartki z pamiętnika. To właśnie one najbardziej mnie rozśmieszały. Jeszcze długo nie zapomnę akcji z czajnikiem albo tekstów, które przysłali niedoszli pisarze do redakcji.

Pani Michalak zaskoczyła mnie jedną rzeczą. Bardzo sprytnie zrobiła promocję swoim książką. W Poczekajce mamy odniesienia do Gry o Ferrin, a tutaj nie dość, że pojawia się w sama autorka to jeszcze już zapowiada w niej swoją kolejną książkę Lato w Jagódce. Przyznam szczerze, że pewnie nie wpadłabym na taki pomysł.

Po przeczytaniu Roku w Poziomce zapragnęłam, żeby zaraz były święta. W książce pani Michalak bardzo fajnie opisała ten nastrój, szczęście panujące podczas świąt, jak i momenty zaskoczenia. Ale na szczęście zaraz listopad i w sklepowych witrynach staną Mikołaje i choinki, na ulicach będą wisieć lampki, a w sklepach słychać świąteczne piosenki. Choć przyznam, że już we wrześniu w sklepach widziałam tony łańcuszków, bombek, lampek, anielskich włosów, czekoladowych kalendarzy itd.

"Z radiobudzika, który podarowała sobie nieco wcześniej, płynęły kolędy, psy konsumowały, co tylko z pańskiego stołu skapnęło, kot udawał, że nic a nic go te przygotowania nie obchodzą..."
Wydawnictwo: Wydawnictwo Literackie
Rok wydania: 2010
Ilość stron: 309
Oprawa: miękka
Moja ocena: 5/6

2 komentarze:

  1. Uwielbiam książki Michalak ;) Mają to oś w sobie ;) To była pierwsza książka autorki, którą przeczytałam ;)

    OdpowiedzUsuń
  2. Z chęcią przeczytam, bo to już kolejna pozytywna recenzja. :))

    OdpowiedzUsuń

Uwaga: tylko uczestnik tego bloga może przesyłać komentarze.